Kankerpatiënten met leveruitzaaiingen onvoldoende doorverwezen

Kankerpatiënten met uitzaaiingen in de lever profiteren onvoldoende van de toegenomen kwaliteit van leveroperaties. De afgelopen jaren zijn de operaties waarbij deze uitzaaiingen worden verwijderd, sterk verbeterd. Het aantal doorverwijzingen van kankerpatiënten blijft hierbij achter.

Darmkanker staat in de top vier van de meest voorkomende kankersoorten in Nederland. Per jaar krijgen 12.000 Nederlanders te horen dat ze darmkanker hebben, in veel gevallen met uitzaaiingen in de lever. Operaties voor het verwijderen van deze uitzaaiingen zijn in de loop van de jaren steeds succesvoller geworden. Zo toont onderzoek van het UMC Utrecht aan dat dankzij nieuwe combinaties van chemotherapie en chirurgie mensen met uitgezaaide dikkedarmkanker langer leven.Toch lijken patienten van deze vooruitgang onvoldoende te profiteren, omdat ze van hun behandelaar geen doorverwijzing voor een operatie krijgen.

Alarmerende cijfers tonen gebrekkige doorverwijzing aan.
Recente cijfers van de Nederlandse Kankerregistratie zijn alarmerend: jaarlijks worden slechts 300 tot 500 patienten doorverwezen, van de 1200 mensen die voor een leveroperatie in aanmerking zouden komen. Dat betekent dat 700 tot 900 mensen met uitzaaiingen in de lever van dikkedarmkanker geen doorverwijzing krijgen om deze operatief te laten verwijderen. Kankerchirurg Richard van Hillegersberg (UMC Utrecht) vermoedt dat artsen onvoldoende op de hoogte zijn van de laatste technieken.

Gevolgen voor kankerpatiënten
Als kankerpatiënten met leveruitzaaiingen geen doorverwijzing krijgen, heeft dat verstrekkende gevolgen. Waarschijnlijk ondergaan deze patiënten langer chemotherapie – met alle neveneffecten die daarbij horen – en leven ze minder lang.

Wat moet er gebeuren?
De Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties (NFK) is van mening dat: (1) onderzoek nodig is naar de oorzaken voor het lage aantal verwijzingen, (2) artsen patiënten voor wie leverchirurgie relevant is, door moeten sturen, en (3) artsen hun patiënten altijd moeten informeren over alle relevante behandelmogelijkheden, ook die in andere ziekenhuizen, en de bijbehorende voor- en nadelen.